Na kuny

Na kuny to popularne określenie używane w Polsce na oznaczenie zwierząt należących do rodziny kunowatych. Są to drapieżne ssaki, które występują na terenie całego kraju, choć najczęściej można je spotkać w lasach i terenach podgórskich. W języku potocznym pojęcie "na kuny" odnosi się najczęściej do dwóch gatunków: kuna leśna i kuna domowa.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej tym fascynującym zwierzętom i dowiemy się, jak można sobie radzić z ich obecnością w naszym otoczeniu. Kuna leśna (Martes martes) jest niewielkim, smukłym ssakiem, osiągającym długość około 50-60 cm.

Posiada krótkie, gęste futro o brązowo-czarnej barwie, z jaśniejszą plamą na gardle.

Charakterystycznym elementem wyglądu kuny leśnej są również długie, ostro zakończone uszy. Zwierzę to jest aktywne głównie w nocy, a jego dieta składa się z małych zwierząt, takich jak gryzonie, ptaki, płazy oraz owady.

Kuny leśne są również znane z łupienia gniazd ptasich i kradzieży jaj, co często spotyka się z dezaprobatą ze strony hodowców drobiu.

Kuna domowa (Martes foina) jest nieco większa od kury leśnej, osiągając długość nawet do 70 cm.

Jej futro jest zazwyczaj jaśniejsze, w odcieniach brązu i złota, a na piersi posiada charakterystyczny biały kolor.

Kuny domowe są zwierzętami terytorialnymi i często można je spotkać w pobliżu zabudowań ludzkich, gdzie szukają pożywienia.

Ich dieta jest podobna do diety kuny leśnej, ale z powodu większej dostępności odpadków i resztek jedzenia w pobliżu ludzkich siedzib, często stają się szkodnikami w gospodarstwach.

Obecność kun w naszym otoczen.